Teleurgesteld
Mijn oudste zus en
ik verschillen nogal van smaak.
Trouwens, ik zal
maar meteen duidelijk zijn – mijn oudste zus is niet ouder dan ik, zoals de
meeste mensen denken als ik haar zo noem – ze is anderhalf jaar jonger. Als
mijn jongste zus het over haar jongste zus heeft, heeft ze het ook niet
over een zus die jonger is, maar eentje die vier jaar ouder is. Ja, denk
daar maar eens over na.
Maar goed, mijn
oudste zus dus. Ze was jarig. En werd daardoor eventjes maar één jaar
jonger dan ik. Tot ik weer jarig ben, dan schelen we er weer twee. In
cijfers, natuurlijk, want in het echt blijven we anderhalf jaar
verschillen. Ik zocht een cadeautje voor haar, omdat ik naar haar toe zou
gaan. Ik zag iets, waarvan ik dacht dat ze het mooi zou vinden. Ik bekeek
het uitgebreid, maar vond het zelf niet echt mooi en dacht: je kan niet
iets weggeven wat je zelf niet mooi vindt.
Dus ik zocht verder
en opeens viel mijn blik op een schilderij van een klaproos. Ik werd er zo
warm en blij van, dat ik dacht dat iedereen er meteen warm en blij van zou
worden als ie 'm zag. Ik kocht het schilderij zonder er verder bij na te
denken, maar tijdens de 156 km lange rit naar haar toe kon ik veel nadenken
en ik kwam tot de conclusie dat onze smaken zo verschillen, dat ze het
waarschijnlijk niet mooi zou vinden.
En ik had gelijk...
"Ik ben dol op
klaprozen," zei ze, "maar ik wil niets in huis hebben dat rood is! Ik wil
blauw, groen, paars en alles wat daartussen zit, maar geen rood!" Dat was
zichtbaar waar. Nog een geluk dat ik gezegd had, dat ze eerlijk moest zijn,
want als je een schilderij weggeeft, moet de ontvanger het eigenlijk wel
ophangen en om jaren tegen iets aan te kijken wat alleen je zus mooi
vindt...
"Maar je stemt wel
rood," protesteerde ik nog zwak, maar tussen stemmen en iets in je huis
ophangen zit een groot verschil. En dus nam ik het schilderij weer mee naar
huis. Teleurgesteld dat ik geen cadeautje voor haar had en zij
teleurgesteld omdat ze mij teleurstelde, want echt leuk is het niet om te
zeggen dat je iets niet mooi vindt wat je net gekregen hebt (wel dapper!).
Op de terugweg
echter bedacht ik iets waar ik weer helemaal warm en blij van werd en ja,
nu hangt de prachtige klaproos boven míjn bed en val ik warm en blij in
slaap en word ik warm en blij weer wakker en ben ik stiekem dus totaal niet
teleurgesteld dat ze het cadeautje niet mooi vond, maar juist... warm en
blij.
Alleen moet ik nu
nog wel iets anders bedenken voor mijn oudste zus, die op dit moment een
jaar jonger is dan ik. Ik hoop dat het me lukt voor ze weer twee jaar
jonger is, maar dat beloof ik niet.
4 april 2007
Terug
|