|
|
Antiek Financieel gaat het me aardig voor de wind de laatste tijd. Kon ik laatst al voor een koopje parkeren in Enschede (zie mijn column Wereldvreemd), afgelopen zaterdag was het in Heerenveen zelfs gratis! Een zus van mij had zin om met me te winkelen en op een terrasje te zitten. Zij reist per trein, ik per auto. Daarom kozen we voor Heerenveen. Daar kun je naast het station parkeren en het centrum is niet ver lopen. Ik haal weleens iemand op van het station in Heerenveen of breng iemand weg, maar op het terrein voor langer dan een halfuur parkeren was ik al lang niet meer geweest. Ik wist dan ook niet dat je daar tegenwoordig voor moest betalen. En ook niet dat dat met een pasje moest. Ik stopte mijn pinpas in het apparaat bij de slagboom, het werd bekeken en goed bevonden, want de slagboom ging open. Heerenveen was heel gezellig. Veel winkels, tientallen terrasjes, helaas nog veel meer lege stoelen, want de zon scheen niet. Maar zus en ik vermaakten ons uitstekend en kletsten wat af. Zo vertelde ik haar ook dat ik straks voor het eerst met mijn pinpas een parkeerplaats ging betalen. Vele uren later zwaaide ik de trein uit. Daarna wandelde ik naar de parkeerplaats, startte de auto, reed naar de slagboom en stopte mijn pasje in het daarvoor bedoelde apparaat. € 3, te weinig saldo, stond er. De slagboom bleef dicht. Ik begreep er niets van. Saldo te weinig? Ik had zeker duizend euro op mijn rekening staan. Ik probeerde het nog eens, met hetzelfde resultaat. Maar ik wist inmiddels dat je op de helpknop kunt drukken. Een vriendelijke mannenstem vroeg me wat er was. Ik legde het uit. Tja, stom van mij natuurlijk, maar het saldo van mijn chipknip was niet toereikend, want daar moest ik mee betalen. Niet getreurd, vond hij, naast de slagboom was een oplaadpunt. Ik begon een beetje angstig te worden, huiverig als ik ben voor de moderne dingen van deze tijd en echt antiek nog voor wat betreft alle moderne snufjes en dat zei ik dan ook. De reactie liet niet lang op zich wachten: 'Voor alles is een eerste keer.' En zo ging ik voor het allereerst in mijn leven mijn chipknip opladen. Dacht ik. Ongeschikte pas, neem contact op met uw bank, stond er. Hoe kwam ik toch weer van die parkeerplaats af? Want de banken waren immers ook nog eens gesloten? Ondanks de frisse wind, begon het zweet me uit te breken. Ik weer naar de helpknop. Een andere, maar net zo vriendelijke man stond mij te woord en de oplossing was heel simpel: ik moest weer naar de slagboom rijden, nogmaals op help drukken en dan zou de slagboom opengaan. En dat was ook zo. Zonder te betalen! Lief en aardig van die mensen in Friesland, maar ik vermoed dat het nu toch eindelijk echt tijd wordt dat ik een serieuze poging ga ondernemen om wél met mijn tijd mee te gaan ...
1 augustus 2011
|
