|
|
Duur Mijn moeder zei hetzelfde tegen haar andere kinderen. Wat ook logisch is, want van alle acht kinderen, woont er nog maar één bij haar in de stad. De meesten hebben dus flink in de buidel moeten tasten om op bezoek te komen. Om van nummer drie maar te zwijgen. Die woont namelijk tegenwoordig in Oekraïne, en zelfs zij was er!! Het grappige was: we hadden allemaal een cadeautje bij ons! Blijkbaar vond niemand het leuk om met lege handen te komen en trouwens – we willen haar toch af en toe zien en als we ons dat kunnen permitteren, dan doen we dat! De reiskosten tellen we dan niet mee en dus moesten we haar wel wat geven voor haar verjaardag. Zo redeneerden we duidelijk allemaal. Ik had geen duur cadeau gekocht, omdat ik wist dat ze dat echt niet zou accepteren, maar zelfs dit vond ze te veel en opnieuw zei ze dat de reis al duur genoeg was en dat ze niets had hoeven krijgen. Maar hoe duur, daar heeft ze geen notie van ... Had ik ook niet, tot gisteren. Of ik het haar zal vertellen? Mijn cadeau aan haar kon je drinken en ze liet me telefonisch al weten dat het heerlijk smaakte. Gelukkig maar, want een cadeau meenemen terwijl het niet mag en dan ook nog een cadeau dat niet smaakt ... Dat is dus goed gegaan. Alleen blijkt de reis achteraf dus veel duurder uitgevallen te zijn dan ik verwacht had. Nee, ik bedoel niet dat ik officieel ook nog de afschrijving van de auto zou moeten rekenen en de eventuele grote beurt in de garage. Daar doe ik niet aan. Maar ik doel op de brief die gisteren met de post kwam. Met als afzender het Centraal Justitieel Incassobureau. Juist ja, een bekeuring! Op de terugweg heb ik negen kilometer te hard gereden. Waar ik 80 mocht, reed ik 89. En dat kost 45 euro! Zo werd een gezellig weekend dus opeens toch echt duur, al kan ik dat alleen mezelf verwijten. Het zal me echter niet weerhouden nogmaals in de auto te stappen voor weer een bezoek aan mijn moeder, want de reis naar haar is nooit te duur. Zo’n bezoek is zelfs met geen geld te betalen!
10 oktober 2010
|
