Als Marijke (56) ziet dat haar dochter Karin (34) erg onaardig doet tegen haar kinderen Jolien (3) en Sterre (2) en ze zelfs het vermoeden heeft dat ze hen pijn doet, begint ze zich zorgen te maken. Johan, de man van Marijke, vindt dat ze zich hier niet mee moet bemoeien. Karin moet zelf weten hoe ze haar kinderen opvoedt, zegt hij. Maar als Marijke een blauwe plek ontdekt op het dijbeen van Sterre en Sterre zegt dat mamma haar geknepen heeft, kan ze zich niet langer inhouden en gaat ze op een avond, wanneer ze weet dat haar schoonzoon niet thuis is, naar haar dochter toe.

Dit valt niet in goede aarde en Karin wordt zo boos, dat ze haar moeder niet meer wil zien of spreken. Wanneer Marijkes ouders een feestelijk weekend organiseren omdat ze elkaar zestig jaar kennen en Karin niet komt, omdat ze ziek is, kan Marijke dit niet geloven. Is ze echt ziek? Of ontloopt ze op deze manier haar moeder? Is het dan zo erg dat ze haar zorgen kenbaar heeft gemaakt? Komt dit ooit nog goed? Marijke wordt er moedeloos van.

 

Hoofdstuk lezen?

 

 

 

 

Terug naar Romans